Fragment nga “Princi i vogël”, Antoine De Saint Exupery
Si kishte ecur për një kohë të gjatë mes shkretëtirës, shkëmbinjve dhe borës, princi i […]
Si kishte ecur për një kohë të gjatë mes shkretëtirës, shkëmbinjve dhe borës, princi i […]
Ka shumë e shumë vjet Në një vend afër në det, Ish një vajzë që mundni ta njihni tani Nën
Ti në kanape tani dremit Ndoshta gjumi ende s’të ka zënë, Abazhuri mbi qerpikët e tu po ndrit Libri nga
“Atëherë, çdo gjë si më parë” ishte komenti i saj. “Jo. Çdo gjë ka ndryshuar.” Do të doja të isha
Kur Diellin, me zjarr kurorëzuar, E pret nga pas Natyra faqeshkruar. Shoqen me mall e shoh n’gjumë shtruar Dhe foshnjen
Dy buzë të kuqe, dy dëshira të flakta, që afshin ma thithën, gëzimin ma fikën, si
M’i puthe buzët gjer në dhembje, Tani duhen shëruar, Po s’m’i shërove gjer
Po shkoj, Eliza në mërgim, se vendi nuk më mban, dhe fatin tënd, dhe fatin tim, i ndan nje oqean.
Reduktimi i gjithësisë në një qenie të vetme, ja kjo është dashuria. Sa i trishtuar është shpirti kur është i trishtuar nga dashuria!